MUTLULUK

Geceydi, Vitoşa’dan geliyordum
Arabanın içindeydim tek başıma.
Çevrede sıra sıra şaşkın yayalar
Gitar sesleri, şarkılar.

Koyu karanlığın içinde
Küçük bir yıldız gibi birden
Farların yansısı parladı
Genç bir adamın omuzunda.

Hepsi bu kadar, bir saniye ancak
Ama neler vermezdim uğruna
Nişan yüzüklü bir kadının elinin
Böyle konması için omuzuma.





ARŞİVDEKİ FOTOĞRAFLAR

Şu yiğit kaşlar, şu gözler öyle metin ki,
O ağızlar hiyanete açılmaz,
Ve onların altındaki şu ince boyun, hazır
Giymeye darağacı giysisini öteki gün:

Eski Nazi evraklarından kurtardık biz
Bu resimleri Ölen Eski arkadaşlarımızın.
Ölürken çekilmiş, biliyoruz, bakıyorlar öylece
Tüm yüz ve profilden, yan yana,

Yine de kimi zaman suçluluk düşünceleri doğar
Sarar bizi düşleri ki bu insanlar
Gözlerimizin derinliğinin içinden bakmaktalar
Ve sonra çevirmekte yüzlerini bizden.





YILDIZLARIN ALTINDAKİ KAĞNI

İki köhne bıçkıhane dağın orda.
İner eski Bukova yolu köye doğru.
Gecenin içinde gıcırdar durur
tahta yüklü yedi kağnı.

Arkada, karanlıkta, yan yana,
ilkokul öğretmeniyle arabacı,
yol alırken tütün içer laflarlar,
seyrederek evreni, yıldızları.

"İnanasım gelmez benim sen ne desen,
Samanyolu yıldızlardan nasıl olur.
Tanrıdır rüzgâr estiğinde gökyüzüne biçim veren.
O saat has buğdayın ince çiçeği savrulur."

Susar öğretmen, dinleyerek
yaşlı adamın dediklerini bir bir,
ve tahtalara uzanmış dalar
binlerce yıldıza.

Hep aynı ezgiyi söyler tekerlekler tek düze,
bir rüzgâr eser Balkanlardan, savruk, kaygılı,
ve taşır gecenin içinde reçine ve ot
ve taze tahta ve tütün ve katran kokusu.

Karaltılar içinde her şey bir güzel:
Balkanlar ve kağnı, insanlar ve tahtalar.
Ağır ağır yürüyen mandalar kapkara,
ve gözlerini mavisi ışıl ışıl.






YABANCI ŞAİRLERE DÖN