1892-1990 yillari arasinda yasamis değişik bir sanatçı: Şiir, roman, tiyatro yazıyor; film, resim yapıyor. Ama hep birinci
sınıf bir sanatçı olarak kalmasını biliyor. Cap de Bonne-Espérance, ilk şiir kitabı. Plain Chant,
ikinci kitabı. Sürrealizm akımına karışıyor. Şiirlerinin, tiyatrolarının çoğu bu akımın etkilerini taşır:
Parade; Le Boeuf sur le Toit; Les Mariés de la Tour Eiffel; Antigone.
Şiirleri sonradan Poésies adı altında bir kitapta toplandı. Cocteau, bunca çeşitli çalışması
yanında daha çok ozan kalmışa benziyor.Şiirin hudutlarını genişlettiği açıktır. Bu hem biçim, hem
de konu bakımından böyledir.Son şiirleri daha çok ölçülüdür. Ama beğenisi gene klasik olmaktan
çok yenidir.
|
OTUZ YAŞ ŞİİRİ
Bak yarısına ulaşıverdi ömür,
Evimin damında bir at üstündeyim;
İki yandan da bir manzara gürünür,
Ama apayrı giyindikleri mevsim.
Bağ kütükleriyle boynuzlu yeryüzü
Al bir karaca. İpteki çamaşırlar
Gülüp el ederek karşılar gündüzü;
Kışım da şerefim de burada başlar.
Gene söyle bana beni sevdiğini,
Venüs. Her vakit seni söylemeseydim,
Şiirlerimle kurmasaydım bu evi,
Onu boş sayıp damdan düşüverirdim.
MELEK SIRTI
Hayale dalmış bir sahte sokak
Ve gerçek olmayan şu piston
İkisi de yalan
Gökten gelen bir melek çıkardı.
İster rüya olsun ister olmasın
Yukardan bakıldı mıydı
Yalan apaçık görülür
Çünkü melekler kamburdur.
Hiç değilse gölgeleri kambur
Odamın duvarı üstünde.
YABANCI ŞAİRLERE DÖN
|
